Olivier de Berranger

The Big Quit

In de Verenigde Staten doet zich op de arbeidsmarkt een ongekend fenomeen voor, dat nu al een bijnaam heeft: ‘De grote ontslaggolf’. De nieuwe trend is dat werknemers hun baan opgeven voor een andere job of de arbeidsmarkt simpelweg verlaten. COVID en de lockdown hebben de leefwijze van veel Amerikanen op de proef gesteld. Sinds afgelopen voorjaar hebben ongeveer 20 miljoen Amerikanen ontslag genomen.

Waar in 2010 aan de andere kant van de Atlantische Oceaan hoogstens 2 miljoen mensen per maand ontslag namen, is deze stroom inmiddels aangezwollen tot 4,5 miljoen.1 Het is vast geen verrassing dat de sectoren met lage lonen en ploegenarbeid de grootste verliezen lijden; vervoer, restaurants en hotels breken records. In de horeca heeft in september bijna 7% van de werknemers ontslag genomen, het laatst beschikbare cijfer.2

Door de kracht van het herstel blijven veel banen onvervuld, hetgeen werkgevers dwingt hogere salarissen te bieden om nieuwe sollicitanten binnen te halen. In de Verenigde Staten waren de stijgingen in de VS in het laagste loonkwartiel het grootst.

Hoewel het federale minimumloon 7,25 dollar per uur bedraagt en president Biden heeft beloofd dat dit loon in 2025 voor alle sectoren verhoogd zal zijn naar 15 dollar, lopen bedrijven hier alvast op vooruit. De Target-winkels, de restaurantketen Chipotle en CVS-apotheken betalen inmiddels meer dan 15 dollar. Amazon biedt zijn nieuwe werknemers tussen 18 en 21 dollar, of het nu gaat om de 150.000 seizoenarbeiders die voor de feestdagen worden ingehuurd of om werknemers met een vast contract.

Dankzij de kracht van de financiële markten, die een enorme stimulans kregen door het economisch herstel en ongekende monetaire en fiscale steun, kon een nog groter aantal werknemers met pensioen gaan. De St. Louis Fed schat in een recente studie3 dat er sinds de pandemie duidelijk sprake is van een versnelde pensionering van werknemers. Waar de modellen voor 2021 een aandeel gepensioneerden voorspelden van ongeveer 18% van de Amerikaanse bevolking, was dit in augustus 19,3%, ver boven de 15,5% die tussen 1995 en 2008 de norm was. Maar liefst 2,4 miljoen extra ‘ongeplande’ gepensioneerden.

Hoewel dit fenomeen zich uitbreidt naar China, is de situatie in Europa anders. Hier keren werknemers massaal terug naar hun werk en beleven veel landen een zeldzame arbeidsparticipatie. In Frankrijk bedroeg het percentage 15-64-jarigen in het derde kwartaal van 2021 meer dan 67%, het hoogste niveau sinds 1975.4 Dit belooft veel goeds voor het werkloosheidspercentage in Frankrijk.

Deze beweging kan echter omslaan. Uit onderzoek blijkt dat 36% van de Europeanen geld verdienen via platforms voor e-commerce, contentcreatie of trading. Dit is voor de jongere generatie een aanmoediging om niet langer in loondienst te gaan en niet meer mee te doen met de Hard Day’s Night waarover de Beatles zongen. Komen er zo nieuwe hybride vormen van werk? De tijd zal het leren.

Hoewel deze bewegingen verre van gestabiliseerd en ongetwijfeld deels van voorbijgaande aard zijn, doet de belegger er goed aan om naar twee soorten bedrijven te kijken: ondernemingen die hun prijzen kunnen verhogen om hun marges bij stijgende lonen te handhaven en bedrijven die werkelijk in staat zijn om talent te behouden en aan te trekken.

 

1. US Bureau of Labor Statistics, Quits levels and rates by industry
2. idem
3. The COVID Retirement Boom, november 2021
4. INSEE, studie 295, 19-11-2021
5. What if… The ‘Great Resignation’ doesn’t end?, Morgan Stanley 2021