"Cash, en nog eens cash!"
Na bestudering van de balansen 2009 van de grootste Europese ondernemingen is het gemakkelijk de slagzin van Mac Mahon «Water, en nog eens water !» te parafraseren die hij uitsprak voor de grote overstromingen van de rivier de Garonne in 1875.
Nog geen jaar geleden werd een onderneming met schuld op haar balans bestempeld als “lelijk eendje”, of “dronken boot” die onvermijdelijk moest zinken. Na 10 jaar lang het hefboomeffect onder al zijn verschillende vormen te hebben geaduleerd (Private Equity, hedgefondsen, gestructureerde producten…), keerde de markt plotseling de rug toe naar zijn oude “liefde” en verkocht energiek alle ondernemingen met schuld.
De situatie is nu opnieuw gewijzigd. Deze ondernemingen die plotseling in de steek gelaten werden wisten intelligent te handelen en creëerden een leegte. Volgens de Crédit Agricole Cheuvreux heeft 25 % van de 200 grootste Europese ondernemingen vandaag een positieve netto cash-flow. Dankzij lagere investeringen en een striktere controle van hun benodigd bedrijfskapitaal in lijn met het ingetrokken krediet, wisten deze ondernemingen die door banken geschuwd werden een opmerkelijke cashflow te handhaven, temeer omdat hun omzet gedaald was.
Dit cashflowbeleid ging gepaard met een strikter beheer van de financieringsbronnen en leidde logischerwijze tot een groter aantal kandidaat-kredietverstrekkers. Het hoogterecord van private obligatie-emissies in 2009 (255 miljard EUR tegen gemiddeld 123 miljard EUR in de afgelopen 5 jaar) is het bewijs dat grote ondernemingen een nieuw evenwicht voor hun financieringsmethodes hebben gevonden: minder lastige en versatile bankschulden, meer obligatieschulden die hoewel iets duurder soepeler en inhoudelijk beter zijn.
De paradox van deze periode is dat de crisis die wij hebben doorgemaakt soevereine landen wereldwijd genoodzaakt hebben tot schuldopbouw en leningen die kredietverstrekkers voorheen de stuipen op het lijf zouden hebben gejaagd. De meeste grote Europese ondernemingen zijn 2010 ingegaan met een gezonde balans en een redelijke en comfortabele financiële hefboom.
De vraag is dus wat deze ondernemingen in blakende gezondheid gaan doen met al hun cashflow … « Fusies en Overnames ! » is het gezamenlijke antwoord van corporate banken die altijd bereid zijn tot verleiding en die het volume van hun transacties (1 793 miljard USD) sinds 2007 hebben zien kelderen (4 050 miljard USD) ! Ze zouden niets liever willen dan de transactievolumes die het begin van het decennium kenmerkten… Ach wat waren de jaren 2000 met hun emblematische transacties toch mooi, waaronder de “holdup” van AOL op TIME WARNER voor 164 miljard USD of het vijandelijk openbare overnamebod van VODAFONE op Mannesmann voor 170 miljard USD de bekendste voorbeelden waren.
Onbezorgde dromers of intelligente bankiers?Dankzij de lage rentepolitiek en de beschikbaarheid van veel liquiditeiten geblokkeerd in monetaire fondsen die niet langer rendabel zijn, is nu een financiering mogelijk die een jaar geleden nog op problemen stuitte.Deze ontwikkeling samen met redelijke waarderingen in een economisch klimaat dat zich stabiliseert maken nieuwe Fusies en Overnames op grote schaal mogelijk en waarschijnlijk.
Het is daarom niet moeilijk te begrijpen dat men terugkeert naar deze oude “liefde” en belangstelling heeft voor wat nu mooie ondernemingen zijn… Het is ongetwijfeld niet de periode voor “megatransacties”, maar het zoeken naar marktaandelen en omzet vooral in de Verenigde Staten sinds het najaar is in volle gang: CADBURYS, MARVEL, NBC UNIVERSAL, MEAD JOHNSON zijn allemaal kandidaat-doelwitten (NESTLE alleen al beschikt over 25 miljard USD!) voor overname.
We mogen aan het begin van dit jaar tevreden zijn over de rehabilitatie van aantrekkelijke ondernemingen die garant staan voor dynamische beurstransacties… En aangezien wij deze informatiebrief begonnen zijn met een titel ontleend aan Mac Mahon, willen wij afsluiten met een citaat die aan hem wordt toegekend: in 2010 « Ben ik, en blijf ik! » op de aandelenmarkt.