Homère heeft mij doden?

Wat hebben Griekenland en Azerbeidzjan gemeen? Naast hetzelfde bevolkingsaantal, werd aan de obligaties van deze twee landen ook dezelfde « rotte » notering toegekend (in dit geval BB+) door Standard and Poor’s.

 

De situatie van Azerbeidzjan is weliswaar rooskleuriger daar deze notering voorzien is van de aantekening «positieve vooruitzichten». Terwijl, ondanks de financiële injectie van € 110 miljard euro door het IMF en de Europese Unie én een drastische bezuinigingskuur, de vooruitzichten voor de waardering van Griekenland van dezelfde noteringsmaatschappij «negatief» blijven. Zou met een BBP dat 4 keer zo hoog is, de kwaliteit van de handtekening van Griekenland onder transacties uitgedrukt in euro’s vergelijkbaar zijn met die van Azerbeidzjan uitgedrukt in manats (valuta van Azerbeidzjan)? Het imago van ons oude Europa dat verspreid wordt door internationale experts en de media is zeker niet vleiend!

De liquiditeitscrisis die Griekenland vandaag kent doet ons terugdenken aan de crisis die de banken al in 2007, en de ondernemingen in 2008 hebben doorgemaakt. De besmetting van de markten verspreidt zich snel en is moeilijk te stoppen, omdat veel beleggers de slechte herinneringen nog vers in het geheugen hebben. Deze crisis is slechts vergelijkbaar wat betreft het financiële karakter en de impact op het vertrouwen (of het wantrouwen). Opnieuw stellen we een een volgzaam schaapachtig en zelfverwezenlijkend gedrag vast:«Naarmate anderen minder bereid zijn te lenen, des te meer weiger ik te lenen». De paradox bereikt zijn climax omdat het rendement op een Griekse obligatie uitgedrukt in euro’s op twee jaar 15% bedraagt, terwijl zijn “grote Duitse broer” die haar (nagenoeg) dekt, beloond wordt op 0,6%!

De door Griekenland genomen budgettaire maatregelen zijn echter ingrijpend. Naast de “grappige” belasting op illegale constructies (€ 1,5 miljard is al veel voor huizen die geen officieel bestaansrecht hebben), zullen belastingverhogingen en bezuinigingen een duurzame invloed hebben op de dynamiek van het Griekse BBP.

Ondanks alle kortetermijnmaatregelen, komt de bewustwording bij de beleggers hard aan: de daling van de potentiële groei bedreigt de gehele eurozone en bovendien staan de meeste landen (met Frankrijk op de eerste rij), heel wat budgettaire en dus fiscale aanpassingen te wachten.

Het is verbazingwekkend dat men pas vandaag heeft ontdekt dat Europese ondernemingen in een ongunstig economisch klimaat hun weg moeten vinden, terwijl de ondernemingen zich hiervan bewust zijn en ons al geruime tijd waarschuwen! De afgelopen 10 jaar is de gemiddelde groei in de eurozone lager dan 2% per jaar, terwijl deze groei in de rest van de wereld in dezelfde periode op een “onbezorgd” niveau van nagenoeg 4% staat…

Dus niets nieuw onder de zon voor onze ondernemingen die hier al geruime tijd op voorbereid zijn: zoeken naar de groei daar waar de groei is, blijft de belangrijkste zorg van de ondernemer met een heldere visie. Een actueel voorbeeld is het spectaculaire succes van de SOCIETE d’EMBOUTISSAGE de BOURGOGNE, bij consumenten beter bekend onder de naam SEB. Na een belangrijk aandeel van haar kostenstructuur te hebben verplaatst, verhuist SEB nu ook haar afzetgebieden. Frankrijk vertegenwoordigt meer dan 20 % van haar omzet, de landen in West-Europa nauwelijks meer dan 40 % en in het eerste kwartaal 2010 brak de omzet van de groep SEB historische hoogterecords met het indrukwekkende groeicijfer van +12%. Een geslaagde herstructurering voor de fabrikant van snelkookpannen die noodgedwongen (de winst uit bedrijfsactiviteiten is in tien jaar verdubbeld) naar nieuwe markten en meer groei blijft zoeken!

Deze strategie gericht op de aanpassing en mobiliteit van het geïnvesteerd kapitaal blijft het voorrecht van ondernemingen, terwijl soevereine Staten jammer genoeg afhankelijk zijn van de bereidheid van staatsburgers in hun landen te blijven wonen! Het is gemakkelijker productiemiddelen aan te passen dan belastingen te heffen om het budgettaire evenwicht te herstellen…

In de Nieuwsbrief aan het begin van het jaar, citeerden wij Jean Monnet: «Mensen accepteren de verandering alleen wanneer deze onvermijdelijk is en onderkennen de onvermijdelijkheid alleen in tijden van crisis.» Laten we hopen dat het heilzame effect van deze crisis zal zijn dat de soevereine Staten aangespoord zullen worden om de tering naar de nering te zetten… en laten we met optimisme ons spaargeld blijven toevertrouwen aan ondernemingen die zich hebben weten aan te passen en profijt hebben getrokken van een herstelde economische mondiale groei.