Olivier de Berranger

Fundamentally yours

 

Enorme geldstromen, weinig volatiliteit, prestaties van ruim 20% voor de meeste grote indices: 2021 was een prachtig jaar voor aandelen. Na een dergelijke euforie is de vraag aan het begin van het nieuwe jaar: stopt dit of gaat het door?

Wat de kerncijfers betreft zijn de economische vooruitzichten sterk, met een verwachte wereldwijde groei van 4,4% in 2022. De winsten en winstvooruitzichten van ondernemingen zijn bestendig, vooral omdat de vraag groot blijft en het spaargeld dat de afgelopen anderhalf jaar is opgebouwd een aanzienlijke reserve vormt voor consumptie en beleggingen. Slechts één wolk versluiert dit prachtige uitzicht: de inflatie. De verstoring van de productieketens als gevolg van de gezondheidsmaatregelen en de door stimuleringsmaatregelen aangewakkerde consumentenhonger hebben geresulteerd in een flinke disbalans tussen vraag en aanbod. Het resultaat hiervan zijn knelpunten en tekorten die een groot aantal goederen en diensten treffen. En wanneer de vraag groter is dan het aanbod, dan stijgen de prijzen!

De inflatie, die aanvankelijk door centrale bankiers als ‘tijdelijk’ bestempeld werd, heeft zich uitgebreid naar structurele segmenten van de economie, en het risico dat er een prijs-loonspiraal ontstaat, is niet langer ondenkbaar. Daarom zijn de meeste centrale banken, met de machtige Fed voorop, na uitstel de weg van monetaire verkrapping ingeslagen. Stopzetting van de aankoop van activa, verhogingen van de belangrijkste rentetarieven en zelfs het afbouwen van de balans: alle middelen worden ingezet om de inflatie te beteugelen.

Logisch, want het is de voornaamste taak van een centrale bank om de prijzen stabiel te houden. Voor de markten die gewend zijn aan een soepel monetair beleid betekent deze beleidswijziging echter een grote verandering. De laatste monetaire verkrapping, die in 2018 werd afgesloten, heeft een pijnlijke herinnering achtergelaten. Zou de nieuwe situatie een daling van de aandelenmarkten betekenen? De geschiedenis leert ons dat dit niet het geval is, maar wel op twee voorwaarden: het tijdschema van de centrale banken moet helder zijn om onaangename verrassingen te voorkomen, en bedrijven moeten hun resultaatdoelstellingen halen. Gezien de stijgende rente kunnen de aandelenkoersen niet langer klimmen door een verhoging van de waarderingsratio’s, die geneigd zullen zijn te dalen, maar door een stijging van de winst per aandeel.

Een van de uitdagingen voor aandelenbeleggers in 2022 is het vinden van aandelen met redelijke waarderingen die hen beschermen tegen een te sterke krimp van de waarderingsratio’s en met kerncijfers die goed genoeg zijn om teleurstellende winstverwachtingen te voorkomen. Een andere uitdaging is het profiteren van de volatiliteit, die na ruim anderhalf jaar van stijgende markten interessante instapmomenten zal bieden. Voor de obligatiebelegger zijn de vooruitzichten somberder. Bij een stijgende rente is het cruciaal om niet blootgesteld te zijn aan de duration en om de bronnen van rendement te diversifiëren. Iedereen moet in gedachten houden dat de terugkeer van de inflatie goed nieuws is, ook al betekent dit dat het monetair beleid weer verkrapt wordt. Temeer omdat de inflatie aangejaagd wordt door een robuuste vraag. Voor bedrijven met een solide basis en de mogelijkheid om hun prijzen aan te passen, is dit zeker niet de slechtste omgeving!

 

 

Olivier de Berranger, CIO
met hulp van Enguerrand Artaz, beheerder