Geïnformeerde beslissingen voor volatiele markten
David Ross, CFA, International Fund Manager
De structurele performance van Echiquier World Equity Growth in de afgelopen tien jaar is mede te danken aan de strikte toepassing van onze beleggingsfilosofie, die heeft geresulteerd in de opbouw van een ‘conviction’-portefeuille met 20 tot 25 verschillende aandelen, waarvan de top 10 ongeveer 60% van het fonds vertegenwoordigt. Het opwaarts potentieel van elke onderneming in de portefeuille wordt door het beheerteam geschat over een horizon van 3 jaar.
Geïnformeerde besluitvorming is de hoeksteen van langetermijnbeleggen. In deze tijden van ongekende crisis luistert deze besluitvorming nauw. Daarom vertrouw ik op mijn gouden beleggingsregels, die ik al 30 jaar hanteer om weloverwogen beslissingen te kunnen nemen.
Volgens een van deze regels zijn economische prognoses voor aandelenbeleggers nutteloos. Elke dag hoor of lees ik een deskundige die verkondigt dat de aandelenbeurzen losgezongen zijn van de economie en dat het bij een recordwerkloosheid en een ongekende daling van het bbp onbegrijpelijk is dat de beurzen in de buurt komen van hun vorige recordniveaus. Doorgewinterde beleggers weten al lang dat je de economie niet kunt gebruiken om de markten te voorspellen, maar dat je de markten wel kunt gebruiken om de economie te voorspellen. Dat is precies wat de Amerikaanse overheid doet: zij volgt tien verschillende indicatoren om betere economische voorspellingen te doen (de ‘Leading Economic Indicators Index’). Een van die indicatoren is de aandelenmarkt, zoals gemeten door de S&P 500-index.
Toen ik 30 jaar geleden begon, besteedde niemand aandacht aan economische voorspellingen. De meeste Wall Street-bedrijven deden geen economisch onderzoek. Het kon niemand iets schelen. Vervolgens werd de obligatiemarkt belangrijker, en daarmee ook de rente. Toen begon men met het publiceren van economische rapporten. Maar ik heb het nut van het lezen van een economisch rapport nooit ingezien. En zo denk ik er nog altijd over. Daarom volg ik liever mijn eigen regels in plaats van ‘conventionele wijsheid’. Door een zeer geconcentreerde portefeuille aan te houden, richt ik me op mijn beste ideeën en ben ik dus beter op de hoogte van de risico’s en het potentiële rendement van elke belegging. Persoonlijk denk ik dat dertig aandelen in een portefeuille het ideale aantal is, omdat ik geen 50 of 100 dossiers goed kan analyseren.
Een laatste advies om deze volatiele markten het hoofd te bieden, is ontleend aan mijn gouden regel nummer 1: mooie verhalen zijn zelden goedkoop en goedkope aandelen zijn zelden uitstekend.