Een nieuwe situatie
Wat als niets meer is zoals voorheen? Te midden van een crisis met uiteenlopende factoren die onze afhankelijkheid en strategische kwetsbaarheid aan het licht hebben gebracht, is de wereldeconomie bezig zich te reorganiseren. Russische energie, Chinese geneesmiddelen, Taiwanese elektronische chips,… de globalisering heeft ons afhankelijk gemaakt. De extreme concentratie van productiesites die wereldwijd strategische sectoren en knowhow betreft, is één van de oorzaken. 75% van de actieve farmaceutische bestanddelen die in Europa worden verkocht en 80% van die in de Verenigde Staten, komen nu uit China en India, tegenover 20% dertig jaar geleden. 80% van de halfgeleiders en 90% van de onderdelen van zonnepanelen worden in Azië geproduceerd.
De schokgolf als gevolg van Covid-19 en de oorlog in Oekraïne hebben de mondiale toeleveringsketens in hun greep en de kaarten van de globalisering worden dan ook opnieuw geschud: bedrijven heroverwegen hun productie- en toeleveringsketens, strategische sectoren worden over de hele wereld verplaatst, er ontstaan vriendelijkere lokale ecosystemen en economieën betreden nieuwe paden op zoek naar veerkracht, autonomie en soevereiniteit. Een zoektocht die een oplossing vindt in de verplaatsing van strategische goederen en knowhow.
Deze nieuwe situatie reorganiseert de stroom van goederen en diensten tussen zones om de afhankelijkheid te verminderen in sleutelsectoren zoals technologie, industrie, energie, voeding en gezondheid, en om te breken met de versnippering van productieprocessen verspreid over verschillende continenten en de gevallen van tekorten veroorzaakt door spanningen in bevoorradingsketens, waar 80% van de wereldhandel doorheen gaat. De grote concerns passen de “China + 1”-strategie toe, waarbij leveringsketens worden ontdubbeld.
Deze dynamiek wordt ondersteund door regeringsplannen om de afhankelijkheid van met name Azië te verminderen. Dit is het geval voor de halfgeleiderindustrie, met de Chips Act in de Verenigde Staten (meer dan 50 miljard dollar) of het in 2022 aangekondigde plan van de Europese Unie (45 miljard euro). Naast de nood aan autonomie is er een cruciale nood aan soevereiniteit.
Deze industriële, economische en geopolitieke veranderingen, in de hand gewerkt door digitalisering en automatisering, openen nieuwe perspectieven en creëren kansen en mogelijkheden voor innovatie. Wie zijn de winnaars? Bedrijven met sterke lokale wortels die al veerkrachtige strategieën toepassen en profiteren van essentiële activa zoals gaspijpleidingen of telecommunicatietorens, bedrijven met strategische octrooien, productie of inkoop dicht bij de eindgebruiker en overheidsfinanciering. Dit is het geval van Meyer Burger[1], dat in Zwitserland en Duitsland fotovoltaïsche panelen ontwikkelt, van wereldleider Imerys, dat in Frankrijk een project opstart voor de exploitatie van lithium, een materiaal dat essentieel is voor de energietransitie, en van Euroapi, waarvan de Europese productievestigingen helpen onze afhankelijkheid van actieve farmaceutische bestanddelen te doorbreken.
Deze nieuwe mondiale situatie, gebaseerd op basisbehoeften aan autonomie, is een bron van kansen voor zowel bedrijven als beleggers.
Editorial van de maand door Olivier de Berranger, gedelegeerd algemeen directeur en CIO, en Nina Lagron, CFA, Beheerder bij La Financière de l’Echiquier (LFDE)